Ağaçların dalları neredeyse bulutlara değecek kadar yüksekti. Kuşlar bu ağaçların dallarına yuva yapar, kendilerini güvende hissederlerdi. Böceklerin, çekirgelerin, kelebeklerin, aklınıza gelebilecek bütün hayvanların birbirleriyle arkadaş olduğu bir ormandı burası. Ormanlıkların derinliklerine gittikçe insan kendini rüyada gibi hissederdi. Bu ormanda hayvanlar, dostça güle oynaya koşturur, çeşit çeşit oyunlar oynarlar, birbirleriyle şakalaşırlardı. Bu ormanın adı mutlu meşe ormanıydı.

Sesin ne olduğunu ve nereden geldiğini merak ediyordu. Ama bir yandan da çok korkuyordu. Merakını bir yana bırakıp hızla dönüp eve doğru koşmaya başladı. Koşarken de yeni yalamaya başladığı elma şekerini ve elindeki açılmamış paketteki elma şekerini ormana düşürdü...